رزمی(حامدرحیمی پنجکی)

ووشو یا همان کونگ فوی حقیقی چینی به سه بخش اصلی از دید سبک شناسی تقسیم می شوند:

1- سبک های شمالی که مجموعه های طولانی از روش های مشت زنی با دستان بلند و کشیده و ضربات پای فراوان و ضربات پرشی و چرخشی پا همراه با اکروبات بازی می باشد.

2- سبک های جنوبی که متشکل از روشهای مشت زنی کوتاهتر با دستانی جمع و کوتاه و فریادهای بلند و استقرارهای کوتاه و خشن تر که البته از ضربات پای کمتری از سبکهای شمالی استفاده می گردد.

3- روشهای درونی همانند تای چی چوان، پاکوا، هسینگ آی چوان و غیره؛ در این روشها بیشتر به تمرکز فکر و مدیتیشن و تنفس های دقیق و مهار نمون انژی (چی) همان انرژی حیاتی بدن و ذهن انسان می باشد. توجه می گردد که البته خود این سبکها بخش وسیعی از ووشو یا همان کونگ فوی چینی را در بر می گیرد.