رزمی(حامدرحیمی پنجکی)

 در هنر رزمی ساواته تکنیک های استفاده از ضربات لگد تا اندازه ای مشابه تکنیک های هنرهای کاراته و کیون دو می باشد. همچنین فنونی نظیر ضربات مشت بوکس غربی و همچنین تکنیک های مبارزه مشابه با هنرهای رزمی فرانسوی نیز در این سبک دیده می شود. ساواته دارای استیل بسیار پیشرفته و منحصر به فردی است و از اکثر هنرهای رزمی شرقی گسترده تر و توسعه یافته تر می باشد. ساواته یا همان بوکس فرانسوی، توسط فردی به نام چارلز لشور 94-1808 که فرزند یک نانوا بود، در سال 1832 ابداع گردید. قبل از این زمان، در شهر پاریس یک نوع هنر رزمی جریان داشت که در آن مبارزان یکدیگر را با ضربات لگد مورد حمله قرار می دادند. این مبارزه خیابانی را ساواته می نامیدند که به معنای کفش کهنه است و از آن پس به هر گونه مبارزه خیابانی نظیر آن لقب ساواته می دادند. اولین کسی که تلاش کرد تا شکل سیستماتیکی به این نوع مبارزات بدهد شخصی به نام مایکل کاذو (1869-1794) بود که توانست در سال 1825، اولین آموزشگاه حرفه ای تعلیم این هنر را پایه ریزی نماید. چارلز لشور که خود یکی از شاگردان کازو بود متدهای لگدهای فرانسوی را با شیوه مشت زنی انگلیسی ترکیب کرد و ساواته مدرن را پدید آورد. بعدها ساواته به مسابقات المپیک سال 1924 که در شهر پاریس برگزار می شد راه یافت. هر چند متأسفانه، جنگ های جهانی اول و دوم مانع تمرین و آموزش بسیاری از ورزشکاران و رزمی کاران این رشته گردید و در نتیجه این سبک رزمی تا مدتی مهجور ماند. البته بعدها دوباره این رشته رزمی احیاء شد و این بار علاوه بر فرانسه، به کشور انگلستان و سپس به همه دنیا راه یافت. ساواته را به عنوان یکی از مؤثرترین و جذابترین هنرهای رزمی می شناسند.